Ex-SS-officier Heinrich Boere is in de oorlog lid van het SS-moordcommando Feldmeijer, dat onder bevel staat van Henk Feldmeijer, de vroegere propaganda-instructeur van de NSB in het Noorden.In 1946 bekent de oud-SS'er de moorden in 1944 op Frans Kusters uit Wassenaar, Fritz Bicknese uit Breda en Teun de Groot uit Voorschoten.
Het is geen vetpot in huize Boere. Vader is niet zo'n werker en houdt het nergens lang uit, behalve in de bijstand. Voor de Tweede Wereldoorlog is Boere senior dertien jaar aan één stuk werkeloos.H einrich Boere, geboren in Eschweiler, maar op 2-jarige leeftijd naar Limburg verhuisd, wil schoenmaker worden, maar moet zijn opleiding afbreken. Bij porceleinfabriek Sphinx valt meer te verdienen en het gezin Boere heeft elke cent hard nodig. Vooral zijn Duitse moeder Gertrud maakt er nooit een geheim van dat haar hart niet bij Nederland, maar bij haar geboorteland ligt. Ze is dan ook blij als Boere zich na het uitbreken van de oorlog in 1940 vrijwillig meldt bij de Waffen-SS. Hij krijgt zijn militaire opleiding in München. 'Daar ben ik gedrild om niet na te denken en bevelen te volgen.'
Boere komt aan het oostfront terecht, waar hij onder meer de strijd aanbindt met de geduchte Kozakken. Als zijn diensttijd van twee jaar erop zit, tekent hij niet bij, maar blijft toch bij zijn kameraden. 'Die laat je niet in de steek. We wilden de oorlog winnen.' Dysenterie en een nierbekkenontsteking dwingen Boere in 1943 toch tot een terugkeer naar Nederland. Hoe zijn loopbaan verder verloopt, laat hij in nevelen gehuld, maar in voorjaar 1944 meldt Boere zich present bij het Sonderkommando Feldmeijer, opgericht om aanslagen van het verzet te wreken door het doden van als Duitsvijandig bekendstaande Nederlanders.
Volgens Boere kan hij het bevel om het drietal dood te schieten niet weigeren. 'Dat zou mijn eigen dood hebben betekend. We kregen strikte geheimhouding opgelegd. Als we onze mond open zouden doen, stonden we met één voet in het concentratiekamp en met de andere in het graf.' Een van zijn kompanen praatte tegenover een meisje in de disco zijn mond voorbij. 'We hebben hem nooit meer gezien.'
Boere ontsnapt in 1947 tijdens een gevangenentransport en weet zo aan de later in levenslang omgezette doodstraf (1949) te ontkomen (wegens moord in dienst van de vijand, het verlenen van hulp aan de vijand en deelname in vreemde krijgsdienst). Vanaf 1954 woont de in Limburg opgegroeide Boere in het Duitse Eschweiler, waar hij ook geboren is. Hij wordt mijnwerker.
Justitie vraagt in 1980 om uitlevering, maar dat verzoek sneuvelt drie jaar later omdat Boere de Duitse nationaliteit bezit. Op 24 maart 2010 veroordeelt de Duitse rechtbank Boere alsnog na lang juridisch touwtrekken tot levenslang. Boere overlijdt op 1 december 2013 op 92-jarige leeftijd in een Duitse gevangenis.
Omroep Brabant in 2010 over veroordeling
Al Jazeera oktober 2009: 'Nazi war crimes suspect goes on trial'