De uitmuntende vlieger Heinz-Wolfgang Schnaufer schiet in de oorlog de meeste toestellen ’s nachts neer (121) toestellen neer en krijgt daarvoor de allerhoogste militaire onderscheiding van Duitsland: het Ritterkreuz met eikenloof, zwaarden en briljanten.
Hij is vooral in de laatste drie maanden van 1943 als nachtpiloot bij IV./NJG 1 vanaf Leeuwarden boven Noord-Nederland succesvol met innovatieve opwaarts vurende kanonnen, ook wel ‘Schräge Musik’ genoemd. De totaal verraste bommenwerper ziet de jager dus niet van onderaf aankomen. Kapitein Schnaufer schiet met deze nieuwe techniek ook nog een Lancaster bij Gieten neer op 20 oktober 1943, een Lancaster bij Emmen op 23 november 1943 en op 16 december 1943 in ruim 20 minuten tijd Lancasters bij Follega, Lemmer en ook de Lancaster JB 545 van Gordon Ratcliffe bij Sonnega.
Vanaf 1 maart 1944 is hij Gruppenkommandeur van IV./NJG 1 op Leeuwarden. Schnaufer is echter vooral succesvol boven België, wat hem de bijnaam ‘het spook van Sint-Truiden’ oplevert. Over hem is ook een boek met die titel geschreven. Daarin wordt gesteld dat deze man de grootste bedreiging was die de bommenwerpers van de Royal Air Force op hun vliegroute kregen.
Schnaufer wordt aan het eind van de oorlog gevangenen genomen, maar komt in 1950 op 28-jarige leeftijd alsnog om bij dubieus auto-ongeluk in Frankrijk, wat aanleiding geeft tot geruchten dat het Franse verzet hem alsnog heeft geliquideerd. Schnaufer behoort tot de meest illustere piloten uit de luchtvaartgeschiedenis.
